ورزش معلولین اردبیل

مشاور استاندار :

امکانات ورزش معلولان در استان باید تقویت شوند

مشاور استاندار در امور معلولان ، خواستار تقویت امکانات وتجهیزات ورزش معلولان در استان شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی استانداری اردبیل، عظیم قهرمانی که در جلسه بررسی مسائل و مشکلات ورزش معلولان ، تشکیل یافته در استانداری سخن می گفت به پتانسیل های موجود در این حوزه اشاره کرد و افزود : برخی از معلولان ورزشکار استان ما با افتخار آفرینی در رقابت هایی چون پارالمپیک ، موجب به اهتزاز درآمدن پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران در میدان های بین المللی شده اند که نمودی از ظرفیت های موجود در این منطقه است.

در این نشست که مدیرکل ورزش و جوانان ، مشاور استاندار و مسوول هماهنگی امور ایثارگران ، رییس هیات ورزشی جانبازان و معلولان استان و جمعی از معلولان ورزشکار هم حضور داشتند قهرمانی با تاکید بر این که برخی تبعیض های موجود در اختصاص اعتبارات ورزشی باید هرچه سریع تر برچیده شوند خواستار رعایت عدالت در تخصیص امکانات به ورزش معلولان و دیگر اقشار شد.

رحیم صدقیان مشاور استاندار و مسوول هماهنگی امور ایثارگران نیز در این نشست با اشاره به اثرات مثبت توسعه ورزش در بین معلولان گفت : ضمن رای زنی با مسوولان بنیاد شهید و امور ایثارگران استان تلاش خواهیم کرد امکان استفاده معلولان از فضاهای ورزشی در اختیار بنیاد فراهم شود.

در ادامه این جلسه ، درباره تامین مکان مناسب برای تمرین معلولان دو ومیدانی کار و تسهیل اعزام ورزشکاران معلول استان به رقابت های کشوری بحث وتبادل نظر شد.

گفتنی است ساعتی پس از این جلسه ، مشاور استاندار در امور معلولان و رییس هیات ورزشی جانبازان و معلولان استان در سالن ورزشی بنیاد شهید و امور ایثارگران استان حضور یافتند و با جمعی از ورزشکاران والیبال نشسته در این سالن دیدار و گفت وگو کردند.

احتساب اضافه کار در حقوق کارمندان

کد خبر:82363108 (5743289)|تاریخ خبر:07/10/1395|ساعت:12:4|

مشاور معاون فنی و درآمد تامین اجتماعی:

سهم اضافه کار از حقوق به مستمری و پاداش بازنشستگی افزوده می شود

تهران - ایرنا - مشاور معاونت فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی گفت: براساس آیین نامه جدید هیات وزیران، درصد و سهم اضافه کار از حقوق کارکنان ‌براساس فرمولی محاسبه و به مستمری و پاداش پایان خدمت بازنشستگی آنان افزوده می شود.

به گزارش ایرنا، هیات وزیران در جلسه یکم دی ماه 95 به پیشنهاد مشترک سازمان اداری و استخدامی کشور و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آیین نامه اجرایی قسمت دوم ماده 59 قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه را تصویب کرد.
«محمود عسکری آزاد» 17تیرماه سال 1393، زمانی که جانشین معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی رئیس جمهوری بود، بخشنامه ای را به دستگاه های اجرایی ابلاغ کرد که براساس آن دیگر حق بیمه از اضافه کار کارکنان مشمول قانون تامین اجتماعی کسر نمی شد. نتیجه این بخشنامه کاهش 30 تا 40درصدی حقوق دوران بازنشستگی و پاداش سنوات پایان خدمت بیش از یک میلیون کارمند بود.
احمد پایور روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در تشریح آیین نامه جدید دولت افزود: براساس آیین نامه جدید، نسبت اضافه کار به حقوق کارکنان در دوره ای که حق بیمه از اضافه کار آنان کسر می شده است در زمان بازنشستگی به مبلغ مستمری و پاداش آنان اضافه می شود.
پایور ادامه داد: در مورد پاداش پایان خدمت نیز به همین منوال لحاظ می شود یعنی نسبت اضافه کار به حقوق در دوره ای که حق بیمه از آن کسر می شده است هم به حقوق و هم به پاداش در زمان محاسبه بازنشستگی براساس فرمولی که تعریف شده، تعلق می گیرد.
وی خاطرنشان کرد: افرادی که اضافه کار از حق بیمه آنها تا تیرماه سال 1393 کسر شده، می توانند از آیین نامه جدید بهره مند شوند.
مشاور معاونت فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی در تشریح بیشتر این موضوع گفت: در سال 89 تبصره ای به ماده 106 قانون مدیریت خدمات کشوری الحاق و اعلام شد دیگر از اضافه کار کارکنان دولت مشمول تامین اجتماعی مبلغی کم نشود ولی مبالغی که قبلا پرداخت شده یا یکجا دریافت کنند یا در حقوق بازنشستگی آنها موثر واقع شود.
وی تصریح کرد: همچنین برای اجرا، آیین نامه ای پیش بینی کردند و سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت با هماهنگی وزارت تعاون،‌کار و رفاه اجتماعی آن را تهیه کرد این آیین نامه به خاطر اشکالات فنی، هیچ وقت نوشته نشد و تا اینکه قانون برنامه پنجم تصویب شد.
پایور افزود: در قانون برنامه پنجم توسعه ماده 59 درباره اضافه کار کارکنان آمده است و در قسمت دوم این ماده هم در این زمینه ابهاماتی وجود داشت و صراحت ندارد و در واقع چیزی شبیه همان ماده 106 قانون خدمات کشوری است.
وی ادامه داد: در قسمت دوم ماده 59 قانون برنامه پنجم توسعه گفته شده کارکنانی که از سال 88 از اضافه کار آنها کسور بازنشستگی کسر شده متناسب با آن مبلغ در پاداش پایان خدمت و هم حقوق بازنشستگی محاسبه شود، سال های اول برداشت های مختلفی از آن شد و دوباره از اضافه کار حق بیمه کسر می شد و سال ها این موضوع ادامه داشت.
پایور خاطرنشان کرد: با بخشنامه ای که در سال 93 توسط معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهوری به دستگاه ها ابلاغ شد، دیگر نباید از اضافه کار حق بیمه کسر شود.
وی اضافه کرد: مباحثی در این زمینه پیش آمد و در هیات دیوان عالی کشور از سوی برخی از کارکنان شکایت شد و در مجلس استفساریه ای داده شد و هیات عمومی دیوان عالی کشور نیز آن را تایید کرد که بخشنامه صحیح است و استفساریه مجلس هم به نتیجه نرسید و توسط شورای نگهبان رد شد.
مشاور معاونت فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی گفت: همچنین جلسات متعددی در کمیسیون اجتماعی دولت در این باره برگزار شد که این ماده به چه شکلی اجرا شود و با وجود اینکه پیش بینی آیین نامه در برنامه پنجم توسعه نشده بود ولی تصمیم گرفته شد آیین نامه ای برای آن نوشته شود و نحوه تاثیر کسوری که بابت اضافه کار کسر شده در بازنشستگی و سنوات خدمت براساس این آیین نامه تعیین تکلیف شود.
پایور خاطرنشان کرد: در نهایت بعد از جلسات متعدد و رفتن به هیات وزیران، این آیین نامه جدید به تصویب هیات وزیران رسید تا کارکنان دولت بتوانند از حق بیمه ای که بابت اضافه کار از آنها کسر شده است‌، در زمان بازنشستگی و پاداش پایان خدمت بهره مند شوند.
اجتمام**7268**1021
مصاحبه کننده: مهناز بیرانوند**انتشاردهنده: حسین نوروزیان

انتهای پیام /*

مبارزه بافقر

https://www.instagram.com/p/BOVKwkLhQTv/?taken-by=shahabi91

امروزرقابت در دنیا مارا واداربه اتخاذ روشهای درست زندگی می نماید 

با این عادات مبارزه کنیم:

1.زیاد می خوابید

برخاستن از رختخواب در صبح یک روز سرد بارانی بسیار سخت است، قبول داریم. ولی بد نیست بدانید که اکثر افراد موفق زودتر از همه ی افراد خانواده از خواب برمی خیزند تا وقت بیشتری برای انجام کارهای شان داشته باشند.

سحر خیز باش تا کامروا شوی!

2.به سلامت تان اهمیت نمی دهید.

وقتی شما قوی نباشید: زود خسته می شوید، استرس زیادی تحمل می کنید، کارآیی کمتری دارید و نهایتا بسیار بیشتر مستعد بیمار شدن هستید.

3.مطالعه نمی کنید.

مطالعه همان ورزش ذهن است. زمانی که شما ذهنی قوی و ورزیده داشته باشید می توانید جنبه های مختلفی از یک موضوع را بررسی کنید و راه حل های موثرتر و خلاقانه تری بیابید. مطالعه شما را ترغیب می کند که به رویاهای بزرگتر و دست نیافتنی تری دل ببندید.

4.فقط یک منبع درآمد دارید.

ثروتمندان منابع درآمدی متعددی دارند. این لزوما به این معنی نیست که شما باید بعد از پایان ساعت کاری تان مسافر کشی کنید (البته اگر تا زمانی که شغل بهتری پیدا نکردید این کار را بتوانید انجام دهید بد نیست!). شما می توانید یک کسب و کار آنلاین داشته باشید و از این راه درآمد بیشتری کسب کنید.

5.حساب پول هایی که خرج می کنید را ندارید.

اکثر افراد حساب دخل و خرج خود را نگه نمی دارند، بنابراین همیشه بیشتر از درآمدشان پول صرف می کنند و به دردسر می افتند. اگر الان در چنین وضعیت هستید بهتر است از خرج های اضافی صرف نظر کنید و از یک مشاور مالی کمک بخواهید.

6.با منفی باف ها در ارتباط هستید.

نشست و برخاست با افراد موفق و الهام بخش شما را به سمت پیشرفت سوق می دهد. پس بهتر است هر چه زودتر ارتباط خود را با افراد ناامید قطع کنید.

7.کار را به تعویق می اندازید.

گفتن اینکه می خواهید میلیونر شوید یک چیز است و عمل کردن به آن چیز دیگر. اگر می خواهید از رکود اقتصادی خارج شوید بهتر است هر چه زودتر از ناله و شکایت دست بکشید و شروع به پول درآوردن کنید.

8.محدوده ی امن خود را رها نمی کنید.

پذیرفتن ریسک و رها کردن وضعیت راه فعلی خیلی سخت است. اما موفق شدن و پولدار شدن به تمام این سختی ها می ارزد.

9.اهداف کوتاه مدت روزانه ندارید.

لیست فعالیت ها و اهداف روزانه تان را اول صبح بنویسید. این لیست شما را وادار می کند که همه ی آن کارها را انجام دهید و در واقع به شما انگیزه ی لازم را برای یک روز پر کار می دهد.

10.منفی بافی می کنید.

کولی رویتز می گوید:"دستیابی به موفقیت بلند مدت در گرو داشتن ذهنی مثبت اندیش است."
برخی از تفکرات مخرب و راه غلبه بر آن ها:
الف. به توانایی های خود شک دارید.
شما می توانید با آموزش، تمرین و مشاوره ی یک مربی از این تفکر دوری کنید.
ب. باور ندارید که می توانید به اهدافتان برسید.
بر روی به دست آوردن اهداف روزانه که به آن اشاره کردیم تمرکز کنید و بیش تر از قبل تلاش کنید.
ج. رقابت برایتان دشوار است .
اگرهرگز تلاش نکنید هرگز موفق نمی شوید. از رقابت استقبال کنید حتی اگر هم موفق نشوید یک تجربه ارزشمند کسب کرده اید.
د. نمی توانید بر روی کارتان متمرکز شوید.
با برنامه ریزی درست می توانید حواس خود را بر روی فعالیت های کلیدی تان متمرکز کنید. 

راز زندگی موفق مبارزه با فقر زندگیست

گداهای اردبیل

این روزها شاهد حضور افرادی در مطبهای پزشکان، خیابانها و مغازه‌ها و سطح بازار اردبیل با لباس‌های شیک هستیم که با روشهای مختلف درخواست کمک به صورت نقدی و غیرنقدی از اقشار مختلف مردم را دارند و این امر در برخی مناطق به حد افراطی گسترش یافته است.

افرادی که با لباسهای شیک و عادی با بهانه‌های مختلف از جمله بیماری، نداشتن پول لازم برای پرداخت هزینه تحصیل فرزندان و دلیلهای مختلف از بازاریان، مردم حاضر در مطب‌ها و اقشار مختلف مردم طلب کمک دارند که این امر نیز در نوع خود قابل تامل بوده و تعجب خیلی از مردم را برانگیخته است.

خبرنگار تسنیم نیز با توجه به خواسته‌ها و تماسهای زیاد مردم برای بررسی این موضوع تنظیم گزارشی را مبنای کار خود قرار داد تا بتواند دغدغه‌ها و نگرانیهای مردم را تا حدی برطرف کند و این روزها هستند افرادی با لباسهای شیک که در مطلب‌ها، معابر شهری و حتی محلی تقاضای کمک از اقشار مختلف مردم را دارند.

مطبها و بازارهای اردبیل که همیشه مملو از جمعیت و مراجعه‌کنندگان است با درخواست‌های افرادی با آنها روبه‌رو می‌شوند و نیز برای رفع دغدغه و نگرانی‌های این افراد که شاید ظاهرا این مشکل را بر دوش حمل می‌کنند به روش‌های مختلفی کمک می‌کنند.

تحمل سوز سرما برای تهیه نان شب

متاسفانه یکی از صحنه‌هایی که این روزها فضای شهر را به طوری متزلزل کرده است حضور تکدی‌گران و گدایانی است که از ابتدای صبح تا پایان شب با وجود برودت و سردی هوا در خیابان‌ها به انتظار می‌نشینند و سردی و سوز و سرما را تحمل می‌کنند تا بتوانند پولی یا کمک‌حالی برای امرار معاش خود داشته باشند.

اگر این روزها گذرمان به خیابان‌ها و برخی جاده‌ها بیافتد با گداها و تکدی‌گرانی روبه‌رو می‌شویم که این تکدی‌گران از کودک و نوجوان گرفته تا پیر و زن و کهنسال بوده و هر کدام به روش‌های مختلف از مردم تقاضای کمک دارند.

گرچه در این مدت اقدامات خوبی برای جمع‌آوری گداها در جاده‌ها و خیابان‌های اردبیل انجام شده است ولی متاسفانه همچنان شاهد حضور این افراد در استان هستیم که این امر نگرانی مردم و مسافران را در پی داشته است.

گرچه شاید بسیاری از این افراد که برای جمع‌آوری کمک ساعتها در خیابانها و جاده‌ها انتظار می‌کشند نیاز اساسی برای تامین معاش خانواده خود دارند ولی این امر صحیح نبوده و در این میان هستند متولیانی در این منطقه که باید برای ساماندهی این تکدی‌گران اقدامات ویژه‌ای به کار گیرند.

حضور تکدی‌گران با پوشش و لباسهای مختلف در بازارها و خیابانهای شهر فضای شهر را بسیار متزلزل کرده است و این امر به گونه‌ای سیمای شهر را زیر سوال برده که باید مسئولان منطقه هرچه زودتر چاره‌ای برای جمع‌آوری و ساماندهی این تکدی‌گران انجام دهند.

تکدی‌های خیابان‌های اردبیل جمع‌آوری می‌شود

سلیمانی، عضو شورای شهر اردبیل با اشاره به اینکه یکی از اولویتهای اساسی شهرداری و شورای شهر اردبیل زیباسازی سیمای شهر و جمع‌آوری تکدیهای خیابانی با همکاری دستگاههای متولی است، گفت: در این زمینه اقدامات اساسی انجام شده و تکدیهای خیابانهای شهر اردبیل جمع‌آوری می‌شود.

وی با اشاره به اینکه متاسفانه در برخی مواقع شاهد حضور افرادی با شکلهای مختلف در خیابانهای شهر اردبیل هستیم، افزود: این امر در شان و جایگاه شهر ولایتمدار اردبیل نیست و باید دستگاه‌های متولی برای جمع‌آوری این تکدیها اقدامات اساسی انجام دهند.

عضو شورای شهر اردبیل بیان کرد: یکی از نیازهای اساسی برای ساماندهی تکدی‌گران ایجاد مرکز برای نگهداری این تکدی‌هاست که انتظار می‌رود این مرکز هرچه زودتر راه‌اندازی شود تا خدمات‌رسانی به این قشر انجام شده و دیگر شاهد هیچ تکدی در خیابانهای اردبیل نباشیم.

سلیمانی با بیان اینکه مشکلات اقتصادی و بیکاری نیز نقش اساسی در افزایش این تکدیها دارد، افزود: متاسفانه آنطور که باید برای راه‌اندازی کارخانه‌ها و واحدهای بزرگ در اردبیل اقدامات اساسی انجام شود نشده و نیاز است با جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی بتوانیم این واحدها را راه‌اندازی کرده تا این افرادی که به ظاهر گدا بوده بتوانند در کارخانه‌ها مشغول شوند.

اهتمام جدی برای ساماندهی تکدی‌گران

مدیرکل بهزیستی استان اردبیل گفت: باتوجه به اینکه درصدی جزیی از تکدیهای حاضر در خیابانها و معابر و جاده‌های ارتباطی اردبیل کودکان بوده نیاز است تا در این راستا بهزیستی استان نیز با همکاری و تعامل همه‌جانبه با متولی اصلی این امردر جمع‌آوری و تحت پوشش قرار دادن آنها کمک شایانی کرده باشد.

بهزاد ستاری افزود: یکی از عواملی که باعث می‌شود تا کودکان در سنین پایین به کار کردن در خیابانها و حتی در برخی مواقع به تکدی گری در معابر مشغول شوند بی بضاعتی خانواده‌ها و بی سرپرستی است که در این راستا بهزیستی استان می‌تواند با در دستور کار قرار دادن برنامه‌های مهم و منسجم و با کمک مددیاران خود در این راستا گامی موثر و مفید بردارد.

وی اظهار کرد: باتوجه به اینکه هم‌اکنون 150 کودک کار در خیابانهای استان اردبیل شناسایی شده است انتظار می‌رود سایر نهادهای مربوطه نیز با تعامل همه‌جانبه و جدی با بهزیستی در صدد جمع‌آوری و تحت پوشش قرار دادن این کودکان بهزیستی را یاری دهند.

مدیرکل بهزیستی استان اردبیل گفت: برخی خانواده‌ های بی‌بضاعت نیز هم‌اکنون به دلیل مشکلات و آسیبهای اجتماعی محرز و ممرز تحت پوشش بهزیستی استان هستند که ما در تلاشیم تا با راهکارهای مناسب و مشاوره‌هایی هدفمند با کارشناسان خود این خانواده‌ها را در راستای هدفمندسازی زندگی‌شان و نیز ایجاد انگیزه در بین آنها سوق دهیم.

انتظار می‌رود مسئولان استان اردبیل راهکارها و اقدامات عملی برای جمع‌آوری تکدی‌گران و گدایان در اردبیل انجام دهند تا سیمای شهر به حالت عادی بازگشته و با این صحنه‌ها نگرانی مردم و مسافران را به دنبال نداشته باشد که نیاز است متولیان جمع‌آوری تکدی‌گران در اردبیل اقدامات اساسی انجام دهند.

علی‌رغم اینکه مردم و خیران استان اردبیل همیشه در کارهای خیرخواهانه و کمک به نیازمندان پیشگام بوده‌اند ولی دیدن این صحنه‌ها دل انسان را به درد می‌آورد و باید همگان برای حل این مشکل و معضل بزرگ چاره‌ای باندیشند.

خیران اردبیلی که نقش مهمی در کمک به نیازمندان و فقرا دارند نیز از وجود چنین صحنه‌هایی در خیابانها گلایه داشته و خواستار رسیدگی به این امر و جمع‌آوری این تکدی‌گران شدند.

پرداخت تسهیلات به نیازمندان در اردبیل

بهروز زلالی ، مدیرکل کمیته امداد امام خمینی(ره) استان اردبیل با اشاره به اینکه تکدیها توسط دستگاه‌های متولی در اردبیل جمع‌آوری می‌شوند، افزود: بعد از این جمع‌آوری کمیته امداد امام خمینی(ره) استان اردبیل نیز تسهیلات ویژه‌ای را در اختیار این افراد قرار می‌دهد تا بتوانند علاوه بر اشتغالزایی برای خود از این کار خودداری کنند.

وی تصریح کرد: متاسفانه حضور افرادی با شکلهای مختلف برای تقاضای کمک در خیابانها و جاده‌های اردبیل در شان این شهر نیست و اگر بتوانیم زمینه اشتغال این افراد را در منطقه فراهم کنیم بی‌شک شاهد زیبایی سیمای شهر نیز خواهیم بود.

مدیرکل کمیته امداد امام خمینی(ره) استان اردبیل اظهار کرد: در میان این گداها افرادی هستند که به دلیل مشکلات مالی و اقتصادی و تهیه مایحتاج زندگی خود به خیابانها می‌آیند که اگر بتوانیم با برنامه‌ریزی اساسی این افراد را شناسایی کنیم زمینه خارج کردن از خیابانها را به راحتی انجام می‌دهیم و با حمایتهای لازم دوباره آن‌ها را به زندگی برمی‌گردانیم.

زلالی افزود: کارتن‌خوابها و افرادی که از ابتدای صبح تا اواخر شب سرمای شدید را برای تهیه پول و دیگر مایحتاج متحمل می‌شوند که مشکلات زیادی را برای سیمای شهر ایجاد کرده‌اند و انتظار می‌رود با اهتمام دستگاه‌های اجرایی این امر رفع شود و دیگر شاهد نباشیم که هیچ گدایی در خیابانهای اردبیل وجود داشته باشد.

وی از آمادگی کمیته امداد امام خمینی(ره) استان برای ارائه تسهیلات کم‌سود و ویژه به این افراد خبر داد و گفت: علاوه بر این می‌توانیم زمینه اشتغالهای کوچک را فراهم کنیم تا گام بزرگی در جمع‌آوری تکدیها در اردبیل انجام شود.

برای تهیه نان خانواده‌ام مجبورم در خیابان گدایی کنم

یکی از تکدیهایی که در خیابانهای اردبیل مشغول تقاضای کمک از مردم بود، با اشاره به اینکه برای تهیه مایحتاج خانواده مجبور است با وجود سردی هوا در خیابانها با ظاهری پوشانده بایستد، افزود: این کار برایم بسیار سخت است اما مجبورم.

وی تصریح کرد: متاسفانه به دلیل اینکه خود و فرزندانم هیچ درآمد و شغلی نداریم مجبور هستم به این کار دست بزنم که این امر نیز مشکلات بسیاری را برای خود و خانواده‌ام دارد.

وی اظهار کرد: در صورتی که اشتغال خوب برای خود و فرزندانم در منطقه ایجاد شود بی‌شک از این کار دست می‌کشم و با آبرو و شرف برای تهیه نان حلال در زندگی کار می‌کنم که متاسفانه تاکنون نتوانسته‌ایم شغلی مناسب پیدا کنیم.

گرچه در این منطقه هستند افراد و کودکانی که برای تهیه نان شب دست در مقابل سایر انسانها دراز می‌کنند ولی این انسانها شرف و غیرت خود را با هیچ چیز معامله نمی‌کنند و سختیها و تحمل درد و رنج را به حضور در خیابانها ترجیح می‌دهند.

در میان سوالی که شاید ذهن خیلی از افراد را به خود مشغول کرده این است که این وضع تا به کی ادامه دارد؟ تا کی باید شاهد حضور این تکدی‌گران در گوشه و کنار این شهر بزرگ باشیم؟ آیا راه‌حلی برای رفع این معضل نیست؟

اما مسئله خیلی مهمی که در این میان بیش از سایر اوامر خود را نشان می‌دهد سکوت بسیاری از مسئولان به برخی امورات مهم استانی و کشوری است به عنوان مثال چرا هنوز هم که هنوز است کارخانه‌های چند صد میلیارد تومانی و دلاری که دولت برای راه‌اندازی آن تب و دل دل می‌کرد الان راکد مانده است؟ چرا باید باوجود این همه فرصت شغلی باز هم ما در سطح شهر با گدایانی روبه‌رو شویم که اگر شاید که نه به صور حتم یک شغل و سرپناهی داشتند هیچگاه کارکردن را به محتاج بودن به دیگران ترجیح نمی‌دادند.

امیدواریم با اهتمام ویژه مسئولان دیگر شاهد هیچ تکدی‌گری و گدایی در خیابانها، بازارها و مطبهای اردبیل نباشیم چرا که امروزه سیمای شهر برای مسافران و مردم از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌توان با ساماندهی سطح شهر علاوه بر زیباسازی سیمای آن گام بزرگی در حمایت و کمک به نیازمندان در منطقه برداریم.

گزارش از اکبر رزمی

زمستان زیبای اردبیل

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

https://www.instagram.com/p/BOXxC1KhJz5/?taken-by=shahabi91

نمره بیست کافی نیست

آسیب‌شناسی نمره بیست

 

معلم‌ها 20 را تشویق می‌کنند، والدین 20 می‌خواهند، دانش‌آموزان 20 می‌آورند، نظام آموزشی بیست‌ها را تشویق می‌کند و جامعه بَه بَه و چَه چَه می‌کند که چه افتخاراتی از شاگردهای با معدل بیست نصیبش شده است؛ اما متأسفانه یک نکته در این دایره فراموش شده است و آن اینکه دانش‌آموزان یاد می‌گیرند همه تلاش خود را بر روی ارزشیابی پایان سال متمرکز کنند بدون آنکه در طی سال‌های تحصیل تفاوتی نسبت به سال‌های قبل کنند.

                       

دانش‌آموزان ممتاز در درس ریاضی و فیزیک و شیمی نمرات خوبی کسب می‌کنند بدون آنکه کاربرد آن را در زندگی‌شان درک کنند. در یک تحقیق که توسط نگارنده انجام‌شده در یک جامعه آماری صدنفره که همه‌ی آن‌ها حدود 35 سال سن داشتند، دیپلمه‌های رشته‌ی ریاضی بودند و همه آن‌ها در حدود 17 یا 18 سال از دوره متوسطه‌شان می‌گذشت، سه مسئله ریاضی ساده در مورد انتگرال‌گیری پرسیده شد که از بین 100 نفر 88 نفر نتوانستند پاسخ سؤال مربوطه را بدهند. 2 نفر نیز مسئله را تا نیمه پاسخ دادند و فقط 10 نفر توانستند به این سؤالات پاسخ دهند. البته شاید گفته شود که هدف نظام آموزشی صرفاً پاسخ دادن به انتگرال تا پایان عمر نیست.

ما هم قبول داریم این اصلی است که نمی‌توان آن را انکار کرد. در کل یک نکته را  می‌شود از این تحقیق برداشت کرد و آن اینکه در مدارس ما مهارت‌های ذهنی، احساسی و هوشی کاملاً به فعلیت نمی‌رسند. درحالی‌که یادگیری دروسی مثل ریاضی، فیزیک و ... در دستور کار قرار دارد؛ اما درعمل این مدل یادگیری ممکن است به تقویت حافظه کوتاه‌مدت دانش‌آموزان کمک کند.

همه شاگردان درس می‌خوانند و زحمت می‌کشند تا در امتحانات موفق شوند. اگر دانش‌آموزی در این سامانه، نمرات خوبی کسب نکنند مورد دید منفی مدیران، معلمان، والدین و جامعه قرار می‌گیرد. وقتی همین امروز شرط ثبت‌نام برای مدارس خوب معدل‌های بالاست، وقتی همه خود را قربانی رشد در این رتبه‌بندی می‌کنند، طبیعتاً بسیاری از استعدادهایی که می‌توانستند موزیسین، نقاش، کارگردان، خطاط، لوله‌کش و صنعتگران شوند مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند.

ما نباید فراموش کنیم برای یک لوله‌کش خوب شدن، یک نجار یا بنای حرفه‌ای شدن زمانی معادل 30 سال وقت لازم است. یک اوستای نجاری سال‌ها خاک ارّه می‌خورد و دست‌هایش لای دستگاه پرس می‌ماند تا می‌تواند استادکاری زبردست شود. ما نباید در جامعه ارزش اساسی شغل‌های صنعتی، فنی و هنری را تقلیل دهیم و فقط چشم‌به‌راه تولید مهندس، دکتر و پزشک در سامانه آموزشی باشیم.

بدین ترتیب ما باید سال‌ها انتظار بکشیم و صبر کنیم تا از دل این سامانه بااین‌همه صرف هزینه، امثال دکتر هشترودی‌ها و حسابی‌ها و... هر روز بیشتر و بیشتر بیرون آید. ای‌کاش می‌شد تعداد نخبگان علمی کشور آن‌قدر زیاد گردد که آسمان ایران هر روز روشن و روشن‌تر شود. امّا از یاد نبریم که هدف نظام آموزشی صرفاً تربیت نیروهای نخبه نیست. ما می‌خواهیم یک جامعه پویا و سربلند در جهان نو داشته باشیم. ما نه‌تنها می‌خواهیم به استادان رشته فیزیک، ریاضی، مهندسان و پزشکان افتخار کنیم، بلکه می‌خواهیم به صنعتگران، تکنسین‌ها، هنرمندان و ...هم افتخار کنیم. نظام آموزشی فرصت غنیمتی است که هر کس را در جایگاه و منزلت خاص خود ببیند و استعدادهای افراد را شکوفا کند.

چه اشکالی دارد اگر شیرینی پزهای ما خوشمزه‌ترین کیک‌های دنیا را درست کنند؟ چه قدر عالی خواهد بود اگر تمام درودیوار شهر با هنر نقاشان، خطاطان، تذهیب‌کاران و... رنگ‌آمیزی شود. چقدر بی‌نظیر خواهد بود اگر تمام آرایشگران ما بهترین آرایشگرهای دنیا شوند و چقدر عالی خواهد بود اگر همه صبح به یکدیگر سلام کنند و لبخند بزنند.

مهربانی به یکدیگر، احترام به حقوق تک‌تک انسان‌ها، انجام‌وظیفه و تعهد نسبت به کار، همه و همه باید در نظام آموزشی مورد ترویج و تدریس قرار گیرد و این‌ها با ارزشیابی ما در دروس فیزیک، شیمی و ... هم سو نیست.

بسیاری از دانش‌آموزان ممتاز بعد از فارغ‌التحصیلی از دوران متوسطه دروس دبیرستان را تا مدتی در حافظه دارند، اما به‌ندرت می‌دانند که چطور با انسان‌های دیگر جامعه ارتباط برقرار کنند. بسیاری از آن‌ها حتی یک قاب عکس را نمی‌توانند به دیوار آویزان کنند و یا تخم‌مرغی را برای خودشان نیمرو کنند. اساساً شاید بشود گفت نظام آموزشی ایران، دانش‌آموزانی را موردتوجه ویژه قرار می‌دهند که بتوانند نمرات ممتاز و بالایی بیاورند و برای سایر دانش‌آموزان برنامه‌ی مشخصی ندارند. ترویج نمره‌ی 20 در جامعه  و فرهنگ ما روزبه‌روز شدیدتر می‌شود.

بچه‌ها با اعلام نتایج آخر سال از 20 نیاوردن گریه می‌کنند، پدر و مادر جلوی فامیل و دوست و اقوام خجالت می‌کشند که بچه‌شان بیشتر نمرات 14 و 15 آورده است. به‌طورکلی هویت مدارس ما با درس و کلاس و امتحانات و نمره پیوند خورده است، درحالی‌که در مدارس خلاق هدف، رشد روحی، فکری، احساسی و ادراکی تک‌تک دانش‌آموزان است.

ما می‌خواهیم افرادی تربیت کنیم که محیط زندگی‌شان را می‌شناسند، جهان امروز را می‌شناسند، ارتباطات گسترده‌ای با دیگران دارند، ارزش‌های هویتی و فرهنگی خود را می‌شناسند و در مجموع شهروندانی ایرانی و جهان‌نگر هستند. دانش‌آموز با استعداد و خوب در مدرسه خلاق کسی نیست که حافظه قوی دارد و فرمول‌های ریاضی زیادی را حفظ کرده، بلکه فردی است که فارغ از نمراتی که کسب کرده موجودی بی‌نظیر و با ارزش برای جامعه است. او می‌تواند در مسیر موردعلاقه‌اش حرکت کند و به پیشرفت‌های بی‌نظیری برسد. انسان موفق کسی است که در محل کار با تعهد و مسئولیت کار می‌کند، در خانه پدر مهربانی است که بچه‌ها برای ورودش به خانه ثانیه‌شماری می‌کنند و در اوقات فراغت به کوه و دشت می‌رود.

انسان رشد یافته، از شکست نمی‌هراسد و هر شکست را پلی برای پرواز و پیشرفت می‌بیند. ما می‌توانیم به همه خروجی‌های نظام آموزش‌وپرورش نمرات 20 و 19 بدهیم، اما به‌جای آن جامعه‌ای داشته باشیم متشکل از افرادی که همه دچار افسردگی، روان‌پریشی، ناراحتی‌های اعصاب و ... هستند. امروزه در شاخص‌های جامعه سالم به اصول بهداشت روان و توانمندی روحی توجه ویژه‌ای می‌شود. ما تا چه حد در کلاس‌های درس به شرایط روحی و روانی دانش‌آموزان توجه می‌کنیم؟ چه برنامه‌ای برای رشد روحی شهروندان داریم؟

در مجموع شاید بشود از منظر آسیب‌شناسی اولویت‌بخشی و توجه ویژه به نمره 20 را در موارد زیر خلاصه کرد:

1-     توجه به نمره 20 در ارزشیابی‌ها، یعنی همه‌چیز را در کمال دیدن و انتظار بهترین‌ها را از افراد داشتن. درحالی‌که کمال‌گرایی آفت بزرگ مرگ خلاقیت‌ها و شکوفایی استعدادهاست. استعداد در مسیرهای متنوع رشد می‌یابد و جامعه ‌ایده‌آل جامعه‌ای است که در همه زمینه‌ها انسان‌هایی پرورش‌یافته و شکوفا دارد.

2-     نظام آموزش‌وپرورش ماشین تولید دیپلمه‌ها و دانش‌آموزانی نیست که هندسه تحلیلی را خوب یاد گرفته‌اند، بلکه هدف اساسی نظام آموزش‌وپرورش خلاق آن است که کسی بازنده نباشد و هر کس توانایی پیشرفت در مسیر موردعلاقه‌اش را دارد.

3-     نمره 20، نفس نظام آموزشی را به شماره انداخته. اضطراب و دلهره از 20 نیاوردن، مطلوبیت جامعه را از لحاظ روحی دچار تشویش و نگرانی کرده است. دبیرستان‌های ما به تولیدکنندگان مدرک دیپلم مبدل شده‌اند که باید در آنجا صرفاً به مباحث نفس‌گیر علمی پرداخت. درحالی‌که در یک دبیرستان خلاق هدف برقراری ارتباط دوسویه میان معلم و دانش‌آموز است. معلم به کلاس می‌آید تا علاوه بر دانش علمی، چگونه زیستن را نیز به دانش‌آموزان یاد بدهد. دانش‌آموز هم به کلاس می‌آید تا علاوه بر علم‌آموزی، اخلاق مدنی، قواعد شهروندی و ارزش‌های انسانی را فراگیرد. ما خواستار مدارسی هستیم که در آن به دانش‌آموزان بگویند: تو در آسمان الهی ستاره درخشانی هستی و فقط تو مثل توست. تو آیینه‌ی نور الهی هستی و می‌توانی هر کاری که دوست داری انجام دهی. پیروزی از آن توست.

4-    یکی از مسائلی که به شکل جدی نظام آموزش‌وپرورش ما را تهدید می‌کند تنبیه نمرات پائین است. ما نباید دانش‌آموزانی که به هر دلیل نتوانسته‌اند در ارزشیابی‌ها نمرات خوبی کسب کنند مورد تحقیر و بی‌احترامی و تنبیه قرار دهیم. چه‌بسا دانش‌آموزانی که در دوران تحصیل در درس ریاضی و فیزیک نمرات پائینی کسب کردند، اما بعدها شاعران و نویسندگان و نقاشانی بی‌نظیر شدند.

5-    در مدرسه خلاق هدف، حذف هر نوع اضطراب، ترس و عدم امنیت روحی و روانی است. ما می‌خواهیم دانش‌آموزان در مدارس غم و اندوه خود را رها کنند و یک شادمانی خالص و عمیق را تجربه کنند. در مدارس سنتی برگزاری آزمون‌های سخت و دشوار از اصول و اهداف اساسی تلقی می‌شود که دانش‌آموزان باید از آن گذر کنند. درحالی‌که در مدرسه خلاق این اعتقاد وجود دارد که ما نباید ذهن دانش‌آموز را درگیر دستگاه عریض و طویلی به نام امتحان برای ارزشیابی کنیم. ما باید دانش‌آموزان را با دفع موانع فردی و اجتماعی به سمت استعدادهایشان معطوف کنیم.

6-     زندگی هرکسی بر اساس یک فلسفه و جهان‌بینی خاص بنا می‌شود. در نظام‌های تربیتی ناکارآمد تأکید بر یکسان‌سازی و حذف تنوع عقاید و سلیقه‌ها و جهان‌بینی‌هاست. در شوروی سابق نظام آموزشی به تربیت انسان‌های نورماتیو (هنجارمند) که همسو با ارزش‌های مارکسیست – لنینیست بودند، توجه می‌شد. درحالی‌که در مدرسه خلاق محور، هدف شناخت ویژگی‌های ممتاز تک‌تک شهروندان یک جامعه است.

7-     اگر در جامعه‌ای 20 معیار ارزش‌ها و تشویق‌ها و امتیازات باشد، به‌مرور نوعی حس بی‌تفاوتی نسبت به درس در سایرین پدید خواهد آمد. جامعه شناسان آموزش‌وپرورش معتقدند: اگر ما مرتباً شاگردان موفق در امتحانات را تشویق کنیم، به‌نوعی جامعه را نسبت به نمرات عالی شرطی کرده‌ایم؛ یعنی اگر می‌خواهی حرکت کنی، میگن بیست بیار، بلند شو و شب تا صبح با کتاب‌ها کلنجار برو تا بالاترین نمرات را کسب کنی. در ارزشیابی‌هایی مثل کنکور گاهی پاسخ اشتباه دادن به یک آزمون یک فرد را هزاران نفر نسبت به فردی که به آن یک آزمون پاسخ درستی داده عقب می‌اندازد. این سامانه ارزشیابی (سفید و سیاه دیدن) نوعی سرخوردگی و کمبود را در اکثر افراد جامعه تشدید می‌کند.

8-     ما باید بپذیریم که اکثر مردم جهان مردمی متوسط و معمولی هستند. مردمی که صبح از خواب بیدار می‌شوند، صبحانه می‌خورند، به سر کار می‌روند، بعدازظهر به خانه می‌آیند، تعطیلات با همسر و فرزندانشان به تفریح و گردش می‌پردازند. این‌ها همان‌هایی هستند که در دوران تحصیل نمرات 11 و 12 و 13 و ... گرفته‌اند و با کار و خدماتی که ارائه می‌دهند به بهره‌وری یک جامعه کمک می‌کنند. ما باید با فرهنگ غلط «بیست محوری» مبارزه کنیم و این فرهنگ را جایگزین کنیم که بهترین یادگیری‌ها می‌تواند از مداری غیر از مدرسه هم اتفاق بیافتد. چه بسیار انسان‌هایی که در دوران مدرسه چندان موفق نبودند، اما در کار و تلاش به پیشرفت‌های شگرفی نائل آمدند.

9-     اخیراً صحبت تغییر سامانه ارزشیابی و جایگزینی سامانه ارزشیابی توصیفی بجای آن شده است. اگرچه این اقدام در جای خود قابل‌قبول و حائز اهمیت است، اما از یاد نبریم که در ارزشیابی‌های کیفی، معلم‌ها باید دارای قابلیت‌های درک روان‌شناختی از دانش‌آموزان باشند که در صورت عدم درک روحیه بچه‌ها این روش به نتایج مطلوب نخواهد رسید.

در کشورهای شرق آسیا مثل کره و ژاپن در دهه‌های 1960 و 1970 و 1980 افرادی از طبقات فرودست بر خواستند و توانستند با سعی و تلاش پله‌های ترقی را طی کنند. این‌ها پایه‌گذاران مهم‌ترین کمپانی‌های این کشورها بودند که توانستند به اقتصاد این کشورها کمک شایانی کنند و برای سایرین شهروندان هم‌وطن خود کارآفرین باشند.

به امید روزی که ما هم بجای تربیت صرفاً دانش‌آموزانی که می‌توانند در دروسشان 20 بیاورند، انسان‌هایی خلاق، کارآفرین و پیشرو را تربیت کنیم.

منبع: پژوهشگاه علوم انسانی

 

کارآفرینی- کاررا به اهلش بسپاریم

هر از چند گاهی واژه ای و یا مفهومی در کشور باب می شود و اینقدر دانسته و ندانسته، صحیح و غلط مورد استفاده قرار می گیرد که معنی، رسالت و هدفش گاها عوض شده و به بیراه می رود! این قضیه گریبان واژه “کارآفرینی” را هم گرفته. جایی نیست که از آن صحبت نشود، برنامه ای نیست که در مورد این واژه ها بحث به میان نیاید و حتی دانشگاه ها مرحمت نموده و کارآفرینی را جزو واحدهای اختیاری تعریف کرده اند.

بازخبر / هر از چند گاهی واژه ای و یا مفهومی در کشور باب می شود و اینقدر دانسته و ندانسته، صحیح و غلط مورد استفاده قرار می گیرد که معنی، رسالت و هدفش گاها عوض شده و به بیراه می رود! این قضیه گریبان واژه “کارآفرینی” را هم گرفته. جایی نیست که از آن صحبت نشود، برنامه ای نیست که در مورد این واژه ها بحث به میان نیاید و حتی دانشگاه ها مرحمت نموده و کارآفرینی را جزو واحدهای اختیاری تعریف کرده اند.

دور و برمان پر شده از افرادی که ید طولایی در عناوین کارآفرینانه دارد: کارآفرین برتر، مشاور امور کارآفرینی، کارآفرین نمونه، کارآفرین جوان و… بماند سازمان های غیرانتفاعی (NGO) که بصورت خودجوش برای این امر بوجود می آیند.

تمامی این موارد قابل ستایش و تحسین است و اصولا برای جا افتادن یک مفهوم و بکارگیری آن یک موج در جامعه ایجاد کرد و همه افکار عمومی را حساس کرد. کارآفرینی و فرهنگ آن که جایگاه خاص خود را دارد و از نیازهای اساسی فعلی جامعه ماست. اما سخن من از بکارگیری افراد غیرمتخصص است. بعنوان مثال، همین دانشگاه ها جایی که نسل متخصص جامعه ما را می سازند، افرادی بعنوان مدرس کارآفرینی معرفی می شوند که برای پر کردن ساعات موظفی به آن احتیاج دارند.

افرادی را دیده ام که تفاوت “کارآفرین” و “کارآفرینی” را به درستی نمی دانند اما با حالتی حق به جانب خود را کارآفرین، مدرس، مشاور و… این حوزه بخت برگشته می دانند. یادمان باشد اگر می خواهیم کشور را در مسیر کارآفرینی و کسب و کار پیش ببریم، “کار را به دست اهلش بسپاریم” در غیراینصورت مرتکب خیانت شده ایم؛ خیانت به علم، به آدم هایی که باورمان کرده اند و به تمام تلاش ها و پیشرفت ها. عصر حاضر، عصر تخصص هاست لطفا ناآگاهانه ورود نکنیم.

ندا بهمنی
کارشناس ارشد کارآفرینی و مدرس دانشگاه